7ο Πανελλήνιο Συνέδριο Λιμενικών Έργων – Λιμενική Πολιτική – Συμπεράσματα και προτάσεις του Λιμενικού Ταμείου Σκύρου.

• ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
• No comments

Το 7^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Λιμενικών Έργων το όποιο διοργανώθηκε από το τμήμα Λιμενικών Έργων του ΕΜΠ, μας άφησε ένα μείγμα θετικών εντυπώσεων σε ότι αφορά τις επιστημονικές παρουσιάσεις αλλά και την αίσθηση της απώλειας συγχρονισμού του τεχνικού κόσμου με αυτόν της πολιτικής σκηνής. Η  καινοτόμος απόφαση του Καθ. Κ. Μουτζούρη να ιδρύσει και να λειτουργήσει μεταπτυχιακό τμήμα στο ΕΜΠ στον τομέα της Διαχείρισης Λιμένων (Port Management), αποτέλεσε την πιο ευχάριστη είδηση και παρουσίαση του Συνεδρίου. Και τούτο διότι στοχεύει στην εξυγίανση της Λιμενικής διαχείρισης και λειτουργίας με την παραγωγή στελεχών ικανών να διαχειριστούν τα Λιμάνια με βάση τις γνώσεις και την αντικειμενικότητα.

Για μία ακόμα φορά, όπως και σε προηγούμενα συνέδρια, έγινε εμφανές  το χάσμα που υπάρχει μεταξύ του επιστημονικού δυναμικού της Χώρας και της πολιτικής πραγματικότητας.

Οι σωστές προτάσεις που κατά καιρούς έχουν γίνει και γίνονται από τους κλάδους της εφαρμοσμένης Λιμενικής διαχείρισης δεν έχουν εισακουστεί από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται προτάσεις παράπονα και παρατηρήσεις περί του αυτονόητου, χωρίς να υιοθετούνται και να ικανοποιούνται ούτε τα απολύτως λογικά ζητήματα.

Το κομμάτι της Ναυτιλίας, της Λιμενικής διαχείρισης και των Λιμενικών υποδομών δεν έχει εξαιρεθεί από τις μνημονιακές πολιτικές και τις προϋπάρχουσες εγχώριες στρεβλώσεις. Η αλληλεπίδραση της ναυτιλίας και του Τουρισμού  θα μπορούσαν να οδηγήσουν το άρμα της οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό σύμφωνα με τις Εθνικές ανάγκες και απαιτήσεις. Αντ αυτού, η πολιτική που ακολουθείται είναι εναντίον της επιχειρηματικότητας,  της κατοχής έστω και μίας βάρκας και  της απαξίωσης της Δημόσιας Λιμενικής Περιουσίας σε όφελος των σχεδιαζόμενων ιδιωτικοποιήσεων.

Η  φορολογική εξόντωση όσων ασχολούνται με τον Θαλάσσιο Τουρισμό έχει εξελιχθεί σε Εθνικό σπόρ, σε μια εποχή που η τάση στον Παγκόσμιο Θαλάσσιο Τουρισμό είναι αυξητική.

Οι Λιμενικές υποδομές της Χώρας μας για την υποδοχή τουριστικών σκαφών είναι αστείες και η σύγκριση με αυτές των εγγύς γειτόνων, Τουρκίας, Κροατίας  και Ιταλίας, προκαλεί κατάθλιψη.

Στην Ελλάδα οι περίπου 8.700 θέσεις ελλιμενισμού σε Μαρίνες και οι περί τις 17.000 συνολικά, υπολείπονται κατά σχεδόν ένα (1) εκατομμύριο των συνολικών θέσεων ελλιμενισμού των 3 γειτόνων μας. Και να σημειωθεί ότι το ΦΠΑ στην Τουρκία είναι μηδενικό.

Υπολογίζεται ότι σε κάθε 100 θέσεις ελλιμενισμού σκαφών αντιστοιχούν έξι άμεσες θέσεις εργασίας στη μαρίνα και περίπου 100 έμμεσες σε πληρώματα και συναφείς δραστηριότητες τεχνικής υποστήριξης και εξυπηρέτησης των σκαφών αναψυχής.

Στον αντίποδα των ελάχιστων Μαρίνων (20) στην Ελλάδα υπάρχουν περί τις 1.100 Λιμενικές εγκαταστάσεις, αριθμός που θεωρείται επαρκέστατος, που όμως δεν παρέχει ανάλογη αντιστοιχία σε θέσεις ελλιμενισμού, αφού λείπει η οργάνωση, πολλές από αυτές  είναι εγκαταλειμμένες και άλλες διαχειριζόμενες από Λιμενικά παραμάγαζα υπό την ανοχή των αρχών. Τεράστιο αριθμό συγκροτούν οι αυθαίρετες Λιμενικές εγκαταστάσεις που για πολιτικούς κυρίως λόγους κατασκευάστηκαν «νύχτα» κάτω από την πίεση τοπικών κοινωνιών και των  πολιτικών εξυπηρετήσεων  και ανταλλαγών.

Στο 7ο Συνέδριο Λιμενικών Έργων  παρουσιάστηκαν προτάσεις συγχωνεύσεων  φορέων διαχείρισης Λιμένων σε γεωγραφικές ενότητες με τη δημιουργία νέων Οργανισμών Λιμένων σε ότι αφορά τα Κρατικά Λιμενικά Ταμεία και Διαδημοτικών ενώσεων  για τα Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία, στην βάση του «δεν πάει άλλο η παρούσα κατάσταση», όπως επεσήμαναν οι εισηγητές των προτάσεων.

• Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου έχοντας αφουγκραστεί, βιώσει και αναλύσει τα διαχειριστικά προβλήματα τουλάχιστον αυτά που αφορούν την Λιμενική λειτουργία έχει να καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση.

Κατά την έναρξη του Συνεδρίου προηγήθηκε η εισήγηση του Γ. Γραμματέα του Υπουργείου κου Χρήστου Λαμπρίδη ο οποίος επικεντρώθηκε στην υφιστάμενη κακή κατάσταση των Λιμανιών και περιέγραψε την κατάστασή τους εστιάζοντας στους παρακάτω λόγους .

1. Μη ευέλικτες διαδικασίες εκτέλεσης Λιμενικών έργων
2. Αδυναμία διαχείρισης από τους φορείς διοίκησης
3. Υποστελέχωση
4. Οικονομικά προβλήματα
5. Μη είσπραξη Λιμενικών τελών.

Τα παραπάνω προβλήματα έχουν κατά το παρελθόν επισημανθεί από μια σειρά πολιτικών, που διετέλεσαν Υπουργοί, Γ Γραμματείς κ.α χωρίς  να έχουν αντιμετωπιστεί, ενώ αντίθετα έχουν κληροδοτηθεί στους επόμενους για να τα επισημάνουν με τη σειρά τους.

Και είναι προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί με πολιτική ευθύνη.

• Κατά τη γνώμη μας τα Λιμάνια όπως και πολλοί άλλοι τομείς της Δημόσιας Διοίκησης έχουν απαξιωθεί με κύρια ευθύνη της Διοίκησης.

Η Πολιτική που έχει εφαρμοστεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες είναι αυτή της  συναλλαγής της Κεντρικής Διοίκησης με τις τοπικές κοινωνίες στο πλαίσιο της ψηφοθηρίας.

Τα εκατοντάδες αυθαίρετα η «πολιτικά» χωροθετημένα Λιμάνια που υπάρχουν στη Χώρα, μαρτυρούν  την επιλογή που ακολουθήθηκε με την κατασκευή Λιμενικών έργων, πολλών εξ αυτών «νύχτα», υπό την ανοχή των αρμόδιων αστυνομικών αρχών λόγω άνωθεν εντολών.

Το προϊόν  αυτής της πολιτικής ήταν να κατασκευαστούν Λιμάνια και αλιευτικά καταφύγια σε ακατάλληλες περιοχές με αποτέλεσμα να προκύψουν τεράστια προβλήματα από την αλλοίωση του περιβάλλοντος και της ακτογραμμής, προβλήματα  που απειλούν τους παράκτιους οικισμούς.

Οι αποτυχημένες Λιμενικές εγκαταστάσεις, επέβαλαν τεχνικές παρεμβάσεις που απαιτούν επί πλέον έργα προστασίας των ακτών, έργα θωράκισης, προβόλους, αναπληρώσεις ακτών κλπ.

Έτσι, το επιστημονικό δυναμικό της Χώρας απασχολήθηκε εκπονώντας μελέτες και αναλαμβάνοντας εργασίες ανακούφισης των Λιμενικών κατασκευαστικών και χωροθετικών αστοχιών

Οι επιπτώσεις αυτής της πραγματικότητας επηρεασαν την ουσιαστική ανάπτυξη των παράκτιων κοινωνιών διότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το Λιμενικό  εργο αντί να απαλλοτριωθεί αναπτυξιακά για τον τόπο, αντί να λύσει προβλήματα, προσέθεσε ένα ακόμα.  Περιβαλλοντικό και λειτουργικό.

Παραδείγματα υπάρχουν παντού στον Ελλαδικό Χώρο. Σε ότι αφορά τη Σκύρο έχουμε 2 περιπτώσεις.

1.Το αυθαίρετο αλιευτικό καταφύγιο στο «Μώλος» που προκάλεσε υποβάθμιση της περιοχής λόγω του φαινομένου του  ευτροφισμού και την  παράλληλη αλλοίωση της ακτογραμμής της ευρύτερης περιοχής που οδήγησε στην κατασκευή έργων προστασίας της παραλίας των «Μαγαζιών».

2. Η λανθασμένη ΒΑνατολικά, χωροθέτηση της Μαρίνας στην περιοχή «Αχίλλι» δυναμικότητας 160 θέσεων τουριστικών σκαφών. Το Λιμενικό έργο ολοκληρώθηκε, χωρίς να διαθέτει φορέα διαχείρισης και υποδομές (νερό –ρεύμα- κτίρια – υπηρεσίες) και εγκαταλείφτηκε.

Τέτοια έργα δεν «επέστρεψαν» ούτε ένα ευρώ στην Εθνική οικονομία ενώ αντίθετα «όλο και ζητούσαν» από τα προβλήματα που δημιούργησαν.

Αν η Σκύρος διέθετε την Μαρίνα των 160 θέσεων λειτουργική και σωστά χωροθετημένη θα ήταν εκτός Μνημονίων. Το ίδιο και εν σωρό τόποι.

Όταν με πολιτικές  και κομματικές  επιλογές δούνε & λαβείν,  έγιναν σε Εθνικό επίπεδο  έργα άστοχα και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν (πάντα με Κεντρική ευθύνη) βολικές & κομματικές  διοικήσεις διαχείρισης, πώς να περιμένουμε Λιμενική ανάπτυξη και ευημερία;

ΛΙΜΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 

Η Λιμενική Πολιτική δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο τοπικής διαχείρισης. Η γνωστή ρήση που κατά καιρούς εκτοξεύεται από τις πολιτικές ηγεσίες «αν δεν ενδιαφερθείτε εσείς οι ντόπιοι για τον τόπο σας ποιος θα ενδιαφερθεί;» είναι προκλητική.

Διότι εφ ενός οι «τόποι» δεν είναι αυτοδιοικούμενες περιοχές για να αποφασίζουν μόνοι τους και αφ ετέρου οι διάφορες  διοικήσεις  που θα έπρεπε να ενδιαφέρονται, τοποθετούνται με κομματικά κριτήρια, αλλάζονται σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης η Δημοτικής παράταξης και εξαντλούν το ρόλο τους στις Δημόσιες σχέσεις. Διότι η μάχη για ορθή διαχείριση, βάσει των πρότυπων που έχουν καλλιεργηθεί, κοστίζει προσωπικά και πολιτικά. Αλλά και να μην γίνονταν έτσι, η δυσκολία των φορέων διαχείρισης (ειδικά των μικρομεσαίων) να μελετήσουν και να διεκδικήσουν μεγάλα έργα, αποτελεί σενάριο φαντασίας. Κάθε «τοπικό» Λιμενικό έργο αποτελεί τμήμα μιας Εθνικής Υποδομής και ετσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Επιμένουμε ότι η Λιμενική Πολιτική πρέπει να είναι Εθνική υπόθεση και όχι τοπική. Όπως Εθνική υπόθεση είναι η Υγεία και η Παιδεία. Και τα οφέλη της Εθνικής πολιτικής πρέπει να απολαμβάνονται από όλους. Και όχι από αυτούς που έτυχε να έχουν «μάγκα Δήμαρχο». Όσοι δεν διαθέτουν «μάγκες» τι θα κάνουν;  Δεν θα έχουν δικαίωμα σε υπηρεσίες, υποδομές, πρόνοια, υγεία;

Και εφ όσον συμφωνήσουμε ότι η Λιμενική Διαχείριση αποτελεί Κρατική υπόθεση και πως τώρα χρήματα δεν είναι εύκολο να εξευρεθούν, μια αποτελεσματική λύση είναι να αξιοποιηθούν άμεσα όλες οι Λιμενικές εγκαταστάσεις της Χώρας που πλέον δεν εξυπηρετούν τους  σκοπούς για τους οποίους κατασκευάστηκαν-επιβατικούς, εμπορικούς- (πρόταση του καθ. Κ. Μουτζούρη) και να μετατραπούν σε εγκαταστάσεις υποδοχής τουριστικών σκαφών.Με σκοπό την δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης μέσα από τα έσοδα και τις νέες παροχές υπηρεσιών που θα απαιτηθούν.

Διότι τα παραδείγματα που έχουμε μέχρι σήμερα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικές  επιλογές έχουν επιταχύνει την απαξίωση του Δημόσιου Τομέα, κατά τη γνώμη μας  εσκεμμένα, με σκοπό να ωριμάζει η κοινή γνώμη στο να αποδέχεται κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης. Και ενώ η Χώρα έχει ανάγκη όσο ποτέ την πρόσθεση εισοδηματικών πηγών κυριαρχεί το δόγμα ότι «για κάθε λύση υπάρχει και ένα πρόβλημα».

Οι ταχύτατες νομοθετικές ρυθμίσεις παρατηρούνται μόνο στον τομέα της είσπραξης η της αύξησης φόρων !

Η αλληλογραφία  του Υπουργείου με τους εποπτευόμενους φορείς του κυριαρχείται από την ζήτηση παροχής μηνιαίων, τριμηνιαίων, εξαμηνιαίων, οικονομικών στοιχείων, προσαρμογών σε μνημονιακές απαιτήσεις και μοντέλα, ενημερώσεις για μετατάξεις και αποσπάσεις υπαλλήλων – εμείς δεν διαθέτουμε από το 2008 αλλά μας ρωτούν 2-3 φορές το χρόνο  – και φυσικά επερωτήσεις  βουλευτών που ερωτούν ΠΧ …πόσους ζωγραφικούς πίνακες διαθέτει η Υπηρεσία και άλλων τέτοιων συναφών θεμάτων ..πάταξης της διαφθοράς.

• Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου θεωρεί πως είναι δουλειά του Κράτους η άσκηση Λιμενικής Πολιτικής με κάθετες παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν από το Υπουργείο Ναυτιλίας  και Νησιωτικής Πολιτικής. 
• Και θεωρούμε πως οι φορείς διαχείρισης δεν απαιτείται να συνενωθούν εφ όσον το Υπουργείο αναλάβει να διαχειριστεί με κριτήρια Στρατηγικού Σχεδιασμού τους τομείς που οι φορείς πάσχουν (αξιολόγηση – μελέτες- χρηματοδοτήσεις -κατασκευές).
• Οι φορείς διαχείρισης των Λιμένων θα πρέπει να φροντίζουν μόνον για τα έσοδα από την εκμετάλλευση και τη συντήρηση των Λιμενικών εγκαταστάσεων κάτω από ένα πλαίσιο ελέγχου που δεν θα επιτρέπει την οποιαδήποτε παρέκκλιση από τις Εθνικές ανάγκες.
• Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου θεωρεί  ότι η συνεργασία με τον Ιδιωτικό τομέα είναι απαραίτητη στα Λιμάνια και θα πρέπει να γίνεται στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος. Της ανάπτυξης των Δημόσιων εγκαταστάσεων αλλά και την ωφελιμότητα του  ιδιώτη επενδυτή, με γνώμονα την παραγωγή υπεραξίας για  συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.
  
  
• ΥΔΑΤΟΔΡΟΜΙΑ
• Ένας τομέας των Λιμενικών έργων που από το 2013  προσδοκά να ενεργοποιηθεί με την μαζική κατασκευή Υδατοδρομίων στη Χώρα, κατά τη γνώμη μας δεν εξελίσσεται ενθαρρυντικά.

Το πρόσφατο νέο σχέδιο νόμου για τα Υδατοδρόμια προτείνει τροποποιήσεις που θα δυσκολέψουν αντί να διευκολύνουν  την κατασκευή και λειτουργία Υδατοδρομίων, αφού προβλέπεται  διάταξη που θα παρέχει την Άδεια Ίδρυσης  Υδατοδρομίου μόνο σε Δημόσιο Φορέα ενώ εισάγει φραγμούς στις διαδοχικές προσεγγίσεις υδροπλάνων σε υδάτινα πεδία μπλοκάροντας τις διασυνδέσεις τόπων χωρίς υδατοδρόμια μέσω των ναυλώσεων.

Κάτι που πολύ απλά σημαίνει  ότι το Δημόσιο δια των φορέων του (Οργανισμοί, Λιμενικά Ταμεία, Περιφέρειες ,Δήμοι) θα κληθούν να ξοδέψουν χρήματα  και να εμπλακούν σε χρονοβόρες διαδικασίες για την κατασκευή των Υδατοδρομίων και τα οποία, αφού τα κατασκευάσουν, θα πρέπει να παραχωρήσουν (και σωστά) σε Ιδιωτικούς φορείς για να τα λειτουργήσουν.

Την ίδια στιγμή που τα ταμεία έχουν στεγνώσει, το Κράτος απαιτούσε τη μεταφορά των  αποθεματικών  ΝΠΔΔ και Δήμων στην Τράπεζα Ελλάδας για την κάλυψη  Εθνικών αναγκών, τη στιγμή που οι Δήμοι ταΐζουν άπορους πολίτες, έχουν  κοινωνικά παντοπωλεία και φαρμακεία, όταν έχουν περικοπεί οι κρατικές επιχορηγήσεις μέσω της ΣΑΤΑ, όταν όλα τα αποθεματικά των ΝΠΔΔ «κουρεύτηκαν» κατά 73%  το 2013, όταν η κοινωνία δοκιμάζεται, η Υγεία και η πρόνοια καταρρέουν, οι Δημόσιοι φορείς καλούνται να χρηματοδοτήσουν τα Υδατοδρόμια!

Την ίδια στιγμή που οι Ιδιωτικοί φορείς είναι πρόθυμοι να τα κατασκευάσουν όπως προβλέπεται στο ακόμα υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο του νόμου 4146/2013.

Την ίδια στιγμή που τα συμφέροντα του Δημοσίου είναι απόλυτα εξασφαλισμένα  βάσει των διατάξεων  του ν.2971/2001 και των αυτών  περί παραχωρήσεων στη ΖώνηΛιμένα που διασφαλίζουν πως ό,τι κατασκευαστεί  από Ιδιωτικό φορέα μέσα στο Δημόσιο κτήμα που καλείται Λιμάνι ΑΝΗΚΕΙ  στο Δημόσιο και όχι στον ιδιώτη κατασκευαστή!

• Εκτενέστερη κριτική του Λ.Τ. Σκύρου για τα Υδατοδρόμια   https://www.linariaport.gr/el/2016/09/08/udatodromia/

Ανεξάρτητα από το σκεπτικό της διάταξης που επιβάλλει τη Δημόσια επένδυση στα Υδατοδρόμια, θεωρούμε πως με βάση την κατάσταση της Χώρας και την επιτακτική ανάγκη για δημιουργία θέσεων εργασίας και προσέλκυσης επενδύσεων, τα Υδατοδρόμια θα έπρεπε  να έχουν κατασκευαστεί ..χθές. Η Κρουαζιέρα βρίσκεται σε πτωτική πορεία και οι προβλέψεις για το 2017 είναι δυσοίωνες. 

Θα έπρεπε ήδη να εκτελείται  το πτητικό έργο και να συνυπολογίζεται στο ήδη πληγωμένο Εθνικό Τουριστικό προϊόν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ταχύτατης επένδυσης και απόδοσης αποτελεί η ιδιωτική επένδυση στο Λιμάνι της Σκύρου μετά από διαγωνισμό που έγινε τον Σεπ. 2014 με διάρκεια παραχώρησης τα 10 έτη.  20 μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2016, λειτούργησε  πρότυπο υπερσύγχρονο πρατήριο καυσίμων για σκάφη και οχήματα καθώς αποθηκευτική εγκατάσταση, πολλαπλάσιας αξίας αυτής ενός  Υδατοδρομίου.

Η επένδυση δημιούργησε 5 θέσεις  μόνιμης εργασίας και συντελεί στην αύξηση της επισκεψιμότητας του Λιμένα και του Νησιού, έγινε ανάλογη επένδυση στο αεροδρόμιο Σκύρου για την παροχή αεροπορικού καυσίμου από τον ίδιο Όμιλο με τη δημιουργία 2 ακόμα θέσεων εργασίας και η οποία θα συμβάλει καθοριστικά στην προσέλκυση ναυλωμένων πτήσεων από το εξωτερικό.

Το Υδατοδρόμιο Σκύρου θα προσφέρει άμεσα 4 επί πλέον θέσεις εργασίας.

Και όλα αυτά όταν το προσωπικό των Δήμων και οι θέσεις εργασίας των επιχειρήσεων της τοπικής μας  κοινωνίας διαρκώς μειώνονται  .

Και το νέο σχέδιο νόμου για τα Υδατοδρόμια εισάγει νέες καθυστερήσεις και νέες Δημόσιες δαπάνες! Με ορατό τον κίνδυνο να κατασκευαστούν ελάχιστα Υδατοδρόμια, με καθυστερήσεις, με  περιορισμένες  πτητικές επιλογές και δίκτυο.

 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Όμως για να επιστρέψουμε στα του Πανελληνίου Συνεδρίου Λιμενικών Έργων και στα 5 κύρια σημεία που επεσήμανε ο  Γ. Γραμματέας κος Λαμπρίδης, πέραν ότι συμφωνούμε απόλυτα στο επίπεδο της διάγνωσης, έχουμε να παρατηρήσουμε και να προτείνουμε τα ακόλουθα σε όσα σωστά επισήμανθηκαν σαν εμπόδια ανάπτυξης της Λιμενικής λειτουργίας:

Ως προς το 1. (Μη ευέλικτες διαδικασίες εκτέλεσης Λιμενικών  έργων)

Να τις καταργηθούν τις δαιδαλώδεις  διαδικασίες οι οποίες κατά τη γνώμη μας αποτέλεσαν  επιλογή  να είναι δύσκολες όπως και όλες οι διαδικασίες στο Δημόσιο. Για να καθιστούν απαραίτητο τον μεγάλο αριθμό υπαλλήλων και Υπηρεσιών αλλά και για να εξασφαλίζουν την διαμεσολάβηση, λόγω του αυξημένου βαθμού δυσκολίας.

Πρόταση Λ.Τ Σκύρου :   Εφ όσον αποτελεί παραδοχή ότι η Λιμενική Πολιτική είναι Εθνική υπόθεση και δεν πρέπει να αποφασίζεται σε τοπικό επίπεδο, να αναληφθεί κεντρική καθετοποιημένη διαχείριση των Λιμενικών έργων με ευθύνη του Υπουργείου το οποίο στο Πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Τουρισμού να  αποφασίζει την ανάπτυξη νέων γεωγραφικών διαμερισμάτων με κατασκευή Λιμένων , επεκτάσεις σε υφιστάμενους κλπ, να εκπονεί τις μελέτες (κάτι πολύ ακριβό για να αντιμετωπίσουν οι φορείς διαχείρισης), να χρηματοδοτεί και υλοποιεί τα έργα και να τα αποδίδει πλήρως λειτουργικά στους φορείς διαχείρισης που θα έχουν την ευθύνη της συντήρησης και της περαιτέρω ορθής λειτουργίας.

Να σταματήσει η διαχείριση των κονδυλίων για τα Λιμενικά έργα από τις Περιφέρειες  αλλά να γίνεται από το Υπ.Να>&Ν.Π. καθώς σε πολλές περιφέρειες αφ ενός δεν προβλέπονται τέτοια  κονδύλια και όταν προβλέπονται είτε δεν διεκδικούνται από τους φορείς διαχείρισης είτε δεν υπάρχει συνεργασία μεταξύ Φορέων διαχείρισης  και Περιφέρειας.

Ως προς το 2.  (Αδυναμία διαχείρισης από τους φορείς διοίκησης)

Ήταν και παραμένει πολιτική επιλογή να τοποθετούνται στις διοικήσεις των φορέων διαχείρισης τοπικοί «κομματικοί υποτελείς»- «αφισοκολλητές» ύστερα από προτάσεις  των βουλευτών !! κ.α Πολιτευτών. Οι οποίοι καλούνται να προτείνουν μελετήσουν- υλοποιήσουν Δημόσια έργα, να εφαρμόσουν κοινοτικές οδηγίες και να λειτουργήσουν – εκσυγχρονίσουν λιμένες, ενώ μπορεί να στερούνται απολυτηρίου Δημοτικού η και να μην έχουν καμία συναφή δεξιότητα η τυπικό προσόν πέραν της κομματικής ταύτισης με τους προτείνοντες.

Πρόταση Λ.Τ Σκύρου:  Να τοποθετούνται στελέχη με συγκεκριμένο μορφωτικό επίπεδο και ειδίκευση τα οποία να ελέγχονται διαρκώς για την εφαρμογή της Εθνικής Λιμενικής Πολιτικής και να διώκονται ποινικά όταν δεν την εφαρμόζουν εντός των τεθέντων  χρονοδιαγραμμάτων. Και να αμείβονται με βάση το παραγόμενο αποτέλεσμα μέσα από σύστημα αξιολόγησης των υπηρεσιών του Λιμένα και της εφαρμογής των τιθέμενων στόχων. Το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ΕΜΠ (Port Management) είναι στη σωστή κατεύθυνση αλλά απαιτείται ΑΜΕΣΗ νομοθετική ρύθμιση για να αξιοποιηθούν τα στελέχη που θα παραχθούν.

Ως Προς το 3. (Υποστελέχωση)

Αποτελεί και αυτό πολιτική ευθύνη που σε συνδυασμό με τις διοικητικές αδυναμίες της παρ. (2) υποβαθμίζει τη  Λιμενική διαχείριση σε τόσο χαμηλό επίπεδο ώστε να είναι ώριμη η κοινή γνώμη να δεχτεί την οποιαδήποτε λύση ιδιωτικοποίησης έναντι ελάχιστου αντιτίμου.

Πρόταση Λ.Τ Σκύρου: Σε συνδυασμό με την πρόταση της παρ (1) & (2) να τοποθετούνται η να  μετατάσσονται διαθέσιμοι διοικητικοί υπάλληλοι.

Ως προς το (4)και (5). (α)Οικονομικά προβλήματα. (β)Μη είσπραξη τελών.

(α)  Οφείλονται στην Εθνική πολιτική λόγω των μνημονικών υποχρεώσεων που δεν ιεραρχεί τις προτεραιότητες  χρηματοδοτώντας  αναπτυξιακές πολιτικές, προκειμένου να εκκινήσει η Εθνική οικονομία.

(β) Τα οικονομικά προβλήματα έχουν ανακύψει από την μη είσπραξη τελών οφείλονται λόγω της πολιτικής ευθύνης με την  επιλογή και  τοποθέτηση τοπικών κομματικών στελεχών ως μέλη διοικήσεων που επιδίδονται στις Δημόσιες σχέσεις και όχι στη τακτοποίηση.

Τα τελευταία χρόνια που περ. 62 φορείς διαχείρισης έχουν περάσει στους Δήμους που αναζήτησαν νέες  πηγές εσόδων, ειδικότερα αφ ότου «κόπηκε» δραματικά  η κρατική χρηματοδότηση (ΣΑΤΑ). Στην πλειοψηφία της Δημοτικής Λιμενικής διαχείρισης ακολουθείται το μοντέλο της πολιτικής εξυπηρέτησης των ψηφοφόρων της παράταξης της πλειοψηφίας. Και στην προσπάθεια τους για πολιτική διείσδυση στους αντίθετους ψηφοφόρους αποφεύγουν τις όποιες συγκρούσεις, ειτε αυτές απιβάλονται για την εισπραξη τελών, την απομάκρυνση αυθαίρετων κατασκευών και την εκδίωξη «παραμάγαζων» παροχής υπηρεσιών στις Λιμενικές Ζώνες .

Πρόταση Λ.Τ Σκύρου:

1. Με πρωτοβουλία των Υπουργείων  Ναυτιλίας &ΝΠ και Τουρισμού, να  εκκινηθούν οι διαδικασίες για την αλλαγή χρήσης των υφιστάμενων κρηπιδωμάτων των Λιμένων τα οποία παραμένουν ανενεργά λόγω της έλλειψης της ανάγκης  εξυπηρέτησης  του εμπορικού η επιβατικού σκοπού  για τον οποίο κατά το παρελθόν κατασκευάστηκαν και χωροθέτηση τους για χρήση από τουριστικά σκάφη με σκοπό τη δημιουργία εσόδων και αύξησης των θέσεων ελλιμενισμού στη Χώρα.

• Ο εξοπλισμός των αυτών των κρηπιδωμάτων των Λιμένων για την εξυπηρέτηση τουριστικών σκαφών θα είναι σε όφελος της αύξησης των θέσεων ελλιμενισμού της Χώρας, της αύξησης των εσόδων των φορέων και της αύξησης του εισοδήματος των τοπικών κοινωνιών από την κατανάλωση και τις υπηρεσίες.

2. Να γίνεται καταλογισμός των μη εισπραχθέντων εσόδων στα μέλη των Διοικήσεων των φορέων διαχείρισης των Λιμένων εφ όσον δεν έχουν εξαντλήσει τα προβλεπόμενα μέσα για την είσπραξη τους.
3. Να επιβάλλεται στους φορείς διαχείρισης να διενεργούν υποχρεωτική εξυγίανση των Λιμενικών ζωνών και σε αντίθετη περίπτωση τα ΔΣ να διώκονται Ποινικά.
4. Να υποβάλλεται από τους φορείς διαχείρισης αιτιολογημένη έκθεση ετησίως για τους τιθέμενους οικονομικούς στόχους για την βελτίωση των εσόδων των Λιμένων και να αξιολογείται η διατήρηση της διοίκησης με βάση τα οικονομικά και διαχειριστικά αποτελέσματα. 
5. Οι Διοικήσεις να αμείβονται με ποσοστά επί της απόδοσης των οικονομικών στόχων που θέτουν.

Δεν είμαστε αισιόδοξοι για τις εξελίξεις στα Λιμενικά πράγματα της Χώρας. Το επιστημονικό προσωπικό είναι επαρκέστατο και ιδιοφυές. Όμως όσο η πολιτική πρακτική θα τορπιλίζει τις αναπτυξιακές προτάσεις και τις ανήσυχες φωνές, ο τομέας των Λιμενικών πραγμάτων θα παραμένει όσο ζωντανός μπορεί σήμερα να είναι, λόγω του πάθους των ανθρώπων της αλμύρας είτε αυτοί δραστηριοποιούνται στη Θάλασσα, είτε στα Λιμάνια, είτε στις αίθουσες διδασκαλίας και  σχεδιασμού των Λιμενικών Έργων.

Κυριάκος Αντωνόπουλος

Πρόεδρος Λιμενικού Ταμείου Σκύρου